Het verlies van een baby vlak na de geboorte is een van de meest pijnlijke ervaringen die je als ouders kan overkomen. Bij zoveel verdriet schieten woorden tekort, de pijn is nauwelijks voor te stellen. Wat zeg je tegen iemand die tegelijkertijd ouder is geworden én afscheid moet nemen? Gefeliciteerd? Gecondoleerd? Of allebei?

Tegengestelde emoties 

Bij het overlijden van een baby na de geboorte komen twee uitersten samen. Aan de ene kant is er de vreugde van nieuw leven. Een baby is geboren, een uniek mensje dat er, hoe kort ook, was. Aan de andere kant is er het intense verdriet van afscheid. Dat kindje, waar maandenlang naar werd uitgekeken, is er niet meer.  

Deze tegenstelling maakt het voor de omgeving moeilijk om de juiste woorden te vinden. Het voelt ongemakkelijk om “gefeliciteerd” te zeggen bij zo’n groot verlies. “Gecondoleerd” lijkt te weinig recht te doen aan het feit dat er een leven is begonnen, hoe kort ook. 

Ouders zijn en blijven ouders 

Ouders die een baby verliezen na de geboorte zijn nog steeds ouders. Zij hebben een kindje op de wereld gezet. Dat kindje heeft gehuild, geademd, en misschien zelfs even in hun armen heeft gelegen. Dit kindje verdient erkenning, net als het moederschap en vaderschap van de ouders.  

Door “gefeliciteerd” te zeggen, erken je dat zij ouders zijn geworden, iets wat voor hen altijd waar zal blijven. Het maakt niet uit hoe kort het leven van hun kindje was; dat kindje blijft deel van hun gezin en hun verhaal.  

“Gecondoleerd” heeft ook een belangrijke plek. Het verlies van een kindje is ongelofelijk verdrietig. Door “gecondoleerd” te zeggen, erken je hun rouw. Het geeft ruimte voor hun pijn en laat zien dat je hun verdriet ziet en deelt. 

Wat kun je zeggen?

Er zijn geen perfecte woorden van wat je kunt zeggen tegen ouders die na de geboorte hun kind zijn verloren. Wat telt, is dat je je oprechte gevoelens deelt en laat zien dat je er bent voor de ouders. Een combinatie van beide kan passend zijn, bijvoorbeeld:  

“Gefeliciteerd met jullie prachtige kindje, en ik ben zo verdrietig voor jullie dat het afscheid zo snel moest komen.“

of:

“Wat een mooie baby, en wat doet het pijn dat jullie haar zo snel moeten missen. Ik ben er voor jullie.“

De kracht van erkenning 

Ouders die hun kindje verliezen na de geboorte hebben behoefte aan erkenning. Erkenning voor het leven dat er was, hoe kort ook, en voor het verdriet dat zo groot is. Door zowel “gefeliciteerd” als “gecondoleerd” te zeggen, geef je beide kanten van hun ervaring een plek. Het helpt hen te voelen dat hun kindje gezien wordt, en dat hun verdriet niet alleen is.

Ben jij je kindje verloren en wil je jullie verhaal met mij delen in de Podcast Rouwen en Bouwen om zo andere ouders ondersteunen in hun verliesproces? Ik ben voor 2025 nog op zoek naar ouders die hun verhaal willen delen over hoe jullie hebben gerouwd en gebouwd aan en in het leven na dit ingrijpende verlies van jullie geliefd kind. Meld je dan aan via de website.