Rouw- en verliesbegeleiding begint eigenlijk altijd met een hulpvraag. Maar niet alleen degene die de hulp heeft ingeschakeld, heeft hulp nodig. Zeker wanneer het gaat om rouw, beperkt de hulpvraag zich niet tot 1 gezinslid. Alle gezinsleden hebben er mee te maken, ieder op zijn eigen manier. Ik bied mijn begeleiding dan ook altijd systemisch aan. Ik ben ervan overtuigd dat dát de ondersteuning biedt die het gezin nodig heeft.
Een mooi voorbeeld
Ouders maken zich vaak zorgen om hun kinderen. Maar omgekeerd geldt dit ook: Hoe jong of oud kinderen ook zijn, ze maken zich zorgen om hun ouder. Soms merk je daar weinig van, andere keren is het zichtbaar in gedrag. Door open te zijn en gevoelens te delen, kun je samen een stapje verder komen.
Een moeder van 2 jonge kinderen, die kortgeleden haar partner is verloren aan kanker, deelde een mooi gesprek dat zij had met haar zoon van 6:
Zoon: Mama, hoe was het bij Sabina?
Moeder: Het ging goed.
Zoon: Wat moest je doen?
Moeder: Sabina legde allemaal plaatjes neer. Ik moest plaatjes uitzoeken die ik bij
mezelf vind passen. Ik koos ook plaatjes die bij papa passen en bij jou en je
broertje.
Zoon: Wat had je gekozen?
Moeder: Voor mama koos ik een zonsondergang tussen de takken.
Zoon: Ja, jij houdt van zonsondergang kijken.
Moeder: Voor papa koos ik een grote aap. Eigenlijk moest dat een knuffelbeer zijn,
want dat was papa wel!
Zoon: Ja, papa hield van knuffelen! Hij vond het fijn om met ons op de grote beer
te liggen.
Moeder: Voor jou koos ik een vogel. Jij bent vrij en volgt je eigen route. En voor je
broertje koos ik een plaatje met allemaal knuffels op een rijtje. Want hij is
een knuffelkontje en houdt van knuffelen.
Zoon: Ik speel ook vaak een vogeltje en dat ik dan kan vliegen. En mijn broertje
houdt van knuffelen met iedereen…vooral met zijn doeken.
Moeder: Ja daar heb je gelijk in.
Zoon: Voel je je nu weer goed mama?
Moeder: Ja, mama voelt zich weer goed.
Kwetsbaar en oprecht
Binnen een gezin rouwt iedereen op zijn eigen manier. In bovenstaande gesprek wordt heel mooi zichtbaar dat de moeder in dit gezin een kwetsbare voorbeeldrol vervult. Niet altijd mooi weer spelen, maar eerlijk antwoord geven op de vragen van haar kinderen. Ze laat zien dat ze als ouder ook worstelt met emoties en dat het goed is om die te tonen. Dat is enorm helpend in het gehele rouwproces van dit jonge gezin. De moeder uit het voorbeeld geeft haar kinderen (onbewust( toestemming dat het ook goed is als je je soms even niet goed voelt. Én dat het oké is om hulp in te schakelen, zodat je je weer beter kan voelen.
Mag ik ook met jou meelopen?
Glunderend las ik het whatsapp bericht waarin deze moeder het gesprek met haar zoon met mij deelde. Wat ben ik dankbaar voor mijn mooie vak waar ik met gezinnen mee mag wandelen op het pad van rouw.
Ben jij je partner verloren en kun je wel een steuntje in de rug gebruiken? Neem dan gerust contact met mij op. Ik loop graag een stukje met je mee.