Rouwen is loslaten, of juist anders leren vasthouden, wat je liefhad. Door het overlijden van een dierbare, door een verbroken relatie of door een andere ingrijpende gebeurtenis. Iedereen begrijpt dat je dan tijd nodig hebt. Maar hoe lang? Daar zijn de meningen nogal over verdeeld. Het oordeel van de mensen om je heen kan hard aankomen. Want…wanneer is rouwen eigenlijk klaar? En hoe weet je dat?
Er komt geen einde aan rouw
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Rouwen heeft geen eindpunt. Er is geen blauwdruk met vaste stappen die je kunt volgen. Even afvinken en door? Vergeet het maar. Toch is dat wel wat we vaak denken. We praten over het verwerken van rouw, alsof het iets is dat ook weer klaar kan zijn. In werkelijkheid kun je rouw helemaal niet verwerken. Het is een deel van je leven, voor altijd verweven met je toekomst en met een eigen plekje in je hart.
Als een rode draad door je leven
Dat je rouw in de rest van je leven verweeft, betekent niet dat het altijd hetzelfde blijft voelen. Als een rode draad loopt rouw vanaf nu door je leven. Eerst met een chaos aan emoties, later meer sluimerend. Zo nu en dan steken emoties (onverwacht) de kop op. Een liedje, geur of moment herinnert je aan je verlies. Net als een litteken dat altijd aanwezig is en dat soms gevoelig is, maar dat ook kan genezen en mooier kan worden. Het betekent niet dat je altijd verdrietig bent, maar dat je leert leven met het verlies. Wat vaststaat is dat rouw een proces is waarbij tijd en ruimte nodig is om te kunnen helen. Het is een proces dat voor iedereen anders verloopt en waarbij het belangrijk is om naar jezelf te luisteren en je eigen weg te vinden.
Gevormd door rouw
Het verweven van rouw in je leven betekent niet dat je jezelf moet afsluiten of dat je geen nieuwe dingen kunt ervaren. Het betekent juist dat je verlies een deel is geworden van wie je bent en dat het je heeft gevormd. Rouw kan zelfs leiden tot groei en nieuwe inzichten. Het kan je leren om beter te waarderen wat je hebt en om bewuster te leven.
Rouw verweven in de rest van je leven is een uitdaging die tijd en inzet vraagt. Maar het is ook een kans om te groeien. Het betekent niet dat je je dierbare of verlies vergeet, maar dat je een manier hebt gevonden om verder te gaan met je leven. Het is een manier om je dierbare te eren en te herinneren en om door te gaan met leven, wetende dat zij altijd een deel zullen blijven van wie je bent omdat je anders hebt leren vasthouden.
