Om je heen zie je altijd gelukkige gezinnen. Papa en mama zijn nog bij elkaar en iedereen is gezond. Maar wat als één van de ouders te maken krijgt met een ongeneeslijke ziekte? Omgaan met een ingrijpende gebeurtenis is niet makkelijk voor kinderen. Ze hebben geen idee wat er allemaal gebeurt of vinden het lastig om er over te praten. Als zorgverlener kun je tijdig en preventief actie ondernemen om eventueel trauma te voorkomen. Bijvoorbeeld door doorverwijzing naar de rouw- en verliesbegeleider.
Onbegrip
<i>Terwijl eerst altijd nog vriendinnetjes langs mochten komen, houden papa en mama dit de laatste tijd steeds meer tegen. Het liefst willen ze rust in huis, of dat ik bij anderen speel, maar ik wil ook thuis zijn. Ik weet dat mama zich niet lekker voelt en dat het helemaal niet goed met haar gaat. Dat vind ik lastig, want ik begrijp niet goed wat er gebeurt. Papa zei dat mama misschien niet beter wordt. Maar wat betekent dat? Door alle gedachtes voel ik me druk in mijn hoofd en ben ik vaak boos. Ik wil gewoon dat mama weer gezond is.</i>
Medische perikelen
<i>Papa en mama zijn steeds vaker te vinden in het ziekenhuis. Ik mag niet mee, papa en mama willen liever dat ik bij oma blijf. Ik word vaak bang van wat de dokters zeggen en word dan weer boos. Mama begint er ook steeds gekker uit te zien. Ze is kaal en eigenlijk heel vaak moe. Het maakt mij verdrietig dat er zoveel aan het veranderen is. Ik voel me alleen, maar papa en mama zijn al zo verdrietig dus zeg ik maar niks.</i>
Preventief handelen
Het verliezen van een ouder is wellicht het moeilijkste wat er is voor een kind. Niet alleen omdat ze verdrietig zijn, maar ook omdat er vaak een gebrek aan begrip is. Ze worden overspoelt met emoties, waarmee ze moeilijk uit de voeten kunnen. Vaak is het lastig voor ouders en kinderen te weten welke mogelijkheden er zijn naast de medische begeleiding. Als zorgverlener kun je doorverwijzen om preventief hulp in te schakelen. Psychosociale begeleiding helpt bij het verminderen of voorkomen van emotionele littekens.
Psychosociale begeleiding
Bij de Kinderhoeksteen worden kinderen, gezinsleden maar ook zorgpersoneel ondersteund bij een rouw- of verliesproces. Er wordt voornamelijk een accent gelegd op de wisselwerking tussen het gedrag van de kinderen en de omgeving. Ook wordt er ruimte
gecreëerd om het verlies bespreekbaar te maken en te verweven met de toekomst. Dat heeft tijd en aandacht nodig, iets wat er niet altijd is tijdens ziekte. Daarom is het ook zo belangrijk om vroegtijdig actie te ondernemen.
De Kinderhoeksteen
In mijn ervaring als kinderverpleegkundige merkte ik dat omgaan met rouw en verlies niet tot het standaard lespakket behoort. Toch is het een niet te onderschatten onderdeel van het werk. Daarom heb ik als rouw- en verliesbegeleider een verdiepingsmodule ontwikkeld voor kinderverpleegkundigen om de kennis over psychosociale begeleiding te vergroten. Dan sta je er als zorgmedewerker niet alleen voor.
Psychosociale begeleiding: https://dekinderhoeksteen.nl/begeleiding/
De Kinderhoeksteen: https://dekinderhoeksteen.nl/
Rouw- en verliesbegeleider: https://dekinderhoeksteen.nl/even-voorstellen/