Tag Archief van: verliesbegeleiding kind overleden huisdier

Al jaren was er maar één cadeau wat Karlijn voor haar verjaardag wilde: een poesje. Toen ze 6 jaar werd, ging haar wens dan eindelijk in vervulling en sindsdien waren Karlijn en Karel onafscheidelijk. Het kleine, ondeugende kitten groeide uit tot een rustige ‘je-weet-wel-kater’ waar Karlijn stapelgek mee was. Het dier was een echte goedzak die zich, gehuld in poppenkleertjes, braaf liet rondrijden in de poppenwagen. En als Karlijn naar school moest, zat hij rustig voor het raam te wachten tot ze weer thuis kwam.

Onheilsbericht

Maar toen was Karel ineens ontsnapt. Normaal gesproken kwam hij nooit de tuin uit, maar in een onbewaakt ogenblik was hij toch verdwenen. Karlijn ging de deuren langs om te informeren of iemand haar kat gezien had. ‘s Nachts was het plekje op het voeteneind van haar bed akelig leeg. En twee dagen later kwam het onheilsbericht: Karel was een paar straten verderop gevonden. Alhoewel hij op het eerste oog geen verwondingen leek te hebben, was hij waarschijnlijk aangereden door een auto.

Ontroostbaar

Karlijn was ontroostbaar. Karel was het vriendje aan wie ze alles kon vertellen en die er altijd voor haar was. En nu was hij er niet meer. Samen met haar moeder heeft ze Karel, in een kartonnen doos, waarin hij op zijn eigen dekentje lag, begraven in een hoekje achterin de tuin. Van twee plankjes had ze een kruis gemaakt en die prijkte nu boven op het kattengraf.

Onvervangbaar

Voor een gevoelig meisje als Karlijn was de klap hard aangekomen. Er leek geen einde te komen aan haar verdriet. Wát haar ouders ook probeerden. Er werd zelfs geopperd om een nieuwe kat aan te schaffen, maar daar wilde Karlijn niets van weten. Er was maar één Karel en die was onvervangbaar. Ten einde raad werd mijn hulp als rouw- en verliesbegeleider ingeroepen. Karlijns moeder verontschuldigde zich in eerst instantie dat het ‘maar’ om een kat ging, maar ik maakte haar snel duidelijk dat dát niets uitmaakt.

Ingrijpend

Uit eigen ervaring weet ik dat een ingrijpende ervaring je diep kan raken. En voor Karlijns gevoel en beleving was het overlijden van haar geliefde kat zo’n ingrijpende gebeurtenis. Allereerst erkende ik haar verlies en verdriet. Het mocht er zijn, en samen met Karlijn zocht ik naar haar talenten en kwaliteiten om dit verdriet te integreren in haar leven. Zodat ze weer verder kon. Ook zonder Karel.

Zorguil Loulou

Ik liet Karlijn kennismaken met Zorguil Loulou. Het uiltje is speciaal voor mijn praktijk De Kinderhoeksteen ontwikkeld. Tegen Loulou kunnen ze immers alles zeggen en Loulou vertelt niets door. Hij luistert zonder te oordelen, is altijd dichtbij en biedt troost. Karlijn heeft nu een eigen Loulou die een vast plekje heeft op haar bed. Omdat ze heel mooi kan tekenen, heb ik haar gevraagd om een mooie tekening van Karel te maken. Vorige week liet ze me het resultaat zien: Karel in haar poppenwagen in een mooie groene wei vol bloemen en boven hem een kleurige regenboog.

Nieuwe puppy

Karlijn heeft haar verdriet om Karel uiteindelijk een plekje kunnen geven en kan nu over hem praten zonder in huilen uit te barsten. En er is weer ruimte voor een nieuw huisdier om haar liefde aan te geven. Vorige week vertelde ze met een stralend gezichtje dat ze binnenkort een puppy krijgen. Karlijn zal Karel nooit vergeten, maar ze heeft geleerd zich te richten op de fijne herinneringen samen in plaats van op haar verdriet.